De dag begon met een ontbijt in het Cultuurcentrum Mechelen, gevolgd door een uitwisseling over Zones Zonder Langdurig Werklozen. Kern van de zaak is de mensen activeren maar op menselijke maat.
Aan het woord kwam eerst Ides Nicaise (ATD-4de Wereld en KULeuven), bekend van zijn onderzoekingswerk rond sociale inclusie voor een algemene uiteenzetting over nieuwe kansen voor het individu, de mogelijke partners en de meerwaarde voor de maatschappij. Eerst moet de overheid investeren maar op langer termijn is er wel een blijvend terugwinningseffect, o.a. de kringloop- en sociale economie.
In Frankrijk zijn er 40 projecten, in Wallonië 17. Vlaanderen loopt achter met één project in Willebroek, in samenwerking met SAAMO. 3 actoren ervan kwamen over hun ervaring vertellen; een fietsatelier en een naaiatelier, beide succesvol. Vanuit de overheid ontbreken echter nog erkenning en ondersteuning – werkstatuten zijn er nog niet.
Mathias Vaes (sociale zaken bij de stad Mechelen) lijkt twijfels te hebben rond het nut van een bijkomend model. Is het niet beter meer gebruik te maken van reeds bestaande statuten en regelgeving? Hij ziet meer heil in opleidingen gekoppeld aan bv Artikel 60, wat Ides Nicaise als ontoereikend bestempelt.
Mathias ziet anders ook in dat de drempel naar werk voor veel mensen veel te groot is, de sollicitatieprocedure veel te zwaar. Projecten Duo voor een job en One to Work beschrijft hij als krachtig en succesvol.
De voormiddag eindigde met een ontroerende getuigenis, over de druk vanuit de VDAB om werk te zoeken en opnieuw te gaan werken ten einde uit dakloosheid komen, dit zonder voeling met de persoon en haar gezondheidsproblemen.